CONCERT REVIEW

A folk night in Aarschot: een schot in de roos....
Rootstown organiseerde, gisteren, zijn eerste 2008 event in de Klinker in Aarschot, meteen een voltreffer! De Klinker ,een mooie zaal in een buitenwijk van de Hagelandse stad, dichtbij het politiekantoor (hum) en de sportzaal.
Hier zal ik in' terre inconnue' werken, dacht ik! Maar, als een duivel uit de doos, verschijnt onze vriend Berg (Heist op den  Bert...),dat wil natuurlijk zeggen pintjes à volonté....

20:40 Göze

Nee, niets te zien met de Vandenstock familie...Wim CLAEYS (accordeon) ook bezig met Ambrozijn Maarten DECOMBEL (gitaar) ,die is klassiek geschoold.
Een perfekte opwarmer. Een toffe instrumentale set.
On attaque: 'Tango' een weemoedige tango uit ons Belgenland, opgedragen aan de onlangs gestorven meester : Dirk Van Esbroek.
Die gasten kunnen spelen!'Mazurka des Tuileries' mooi lenteweertje in een park in Parijs...Wim en Maarten leerden elkaar in Zweden kennen...'Rauland' energiek 'footstompin' nummer met rockachtig gitaarwerk. Dan een Zweedse polka met samples (belletjes),in ons hoofd zien we blonde meisjes dansen.
'Ostendaise', Maarten komt uit Bredene, vandaar die titel, nog een geluk dat hij niet uit Mayon komt....We denken aan de gloriejaren van RUM.
'Ik zag Cecilia komen, kennen ze Paul van Ostayen? 'Patatski' een Ierse jig, dansbaar à souhait. Alleen jammer dat wij braafjes op onze stoelen blijven zitten.
Wim begint wat te zeveren over hun laatste cd en downloaden en kondigt de laatste titel aan:'Qoeda/never ending' echt meeslepend.
We wish we were in Cork, met een glas Kilkenny,daar zaten we op de tafels te dansen...
Flauw publiek,isn't it Michel, fluistert Bert.What can I say?
Geen Lambic of geuze aan den toog, een pintje maar!

21:50 Pete MORTON trio

Pete Morton :'one of the leaders in the British roots music movement 'schrijft FOLK ALLEY,gelijk hebben die.
Yesterday with two guests (rasmuzikanten): Roger WILSON (gitaar en viool) en Chris PARKINSON (accordeon).
Chris is GEEN familielid van onze koning. Hij werkt ook met ene MARTIN CARTHY.

'Morris Tunes' een medley van 2 typisch Engelse jigs op viool en accordeon. Het is al duidelijk, dit wordt een avond om in te kaderen., ça chauffe Marcel.
Dan komt den Pete : 'Further', met zijn warme stem à la Ralph McTell zingt hij ....I love these small towns with their Danish nameplaces... gewoon prachtig. Volgt een geestig liedje met twee gitaren 'Gorilla', Engelse folk op zijn best. Roger speelt ons een volmaakte solo op gitaar. 'Luckiest Man' : that's my dad, zegt Pete. Een erebetoon aan zijn ouders, al 60 jaar getrouwd.
Over Chris en Roger zegt hij, we zijn 3 dagen on the road en willen al scheiden... Roger zingt :'Rock Face Wall' om van te huilen, folk as it has to be. 'Battle of Trafalgar' a drinking song. It swings, het klinkt cajun-music. A social ballad 'Maybe nothing spoken', we denken aan Nic Jones.
Roger mag een traditional zingen :'The Beggar' a singalong over bierdrinkers.

Pauze

23:00- set 2
Ambiance: een zigeuner dreuntje (op viool en accordeon) dat in een polka verandert 'Risipiti/Moldovan' .
'six billion eccentrics' you can find odd people everywhere, no? Pete solo: 'Two Brothers' een anti-war song om van te daveren. Oost -Europees interludium, uit Bulgarije en Macedonia, 'Baldazka', la musique est universelle... 'Great gold sun' het gaat over oude films.
A golden oldie, mensen ,wat was dat .. 'Hey Joe' op de viool, gezongen door Roger. Nooit zo'n versie gehoord, fantastisch,echt een hoogtepunt; Bert begint te trillen...
Een verrassing in petto, in ’t Nederlands (euh, het klinkt Afrikaans ): 'Avond' van Meneer Boudewijn de Groot. We zingen samen met hem ....ik geloof in jou en mij...ontroerend.
Klasse, man.
'Busker' hij was 22,toen hij dit schreef, a song of hope. A last one : 'When we sing together' voor dit nummer refereert hij naar Buffy St Marie. Chris speelt hier harmonica, een stuk filosofie (Ken Loach sfeertje) om te eindigen.

Als bisnummer,wat dacht je, een duivelse jig.
Degenen die in slaap waren gevallen worden wakker door ons handgeklap.
Formidabel.

'Zeg, Michel, wat uur is't'
Dedju ,middernacht en ik moet nog terug naar Beersel (BHV) in dat rot Vlaams weer.
See you, chaps!
Michel Preumont